Pionki - www.sicienko.pl

Sołectwo i jego położenie

Sołectwo tworzy jedna miejscowość o nazwie Zielonczyn.

Sołectwo Zielonczyn sąsiaduje z dwoma innymi Sołectwami gminy Sicienko. Od zachodu i północy okolone jest przez Sołectwo Strzelewo. od strony wschodniej sąsiadem Zielonczyna jest Sołectwo Kruszyn.  Na południu poprzez Kanał Bydgoski graniczy z gminą Białe Błota.

Poziom terenu jest bardzo zróżnicowany o rzędnych wysokości 65 – 71 m n.p.m. oraz 85 – 89 m n.p.m. Łąki nad Kanałem Bydgoskim położone są na 61 m n.p.m. Poziom lustra wody to częściej 58,6 m n.p.m. Najwyższy punkt o rzędnej 99,3 m n.p.m. znajduje się na północny wschód od siedziby leśnictwa.

Powierzchnia – 403 ha

Sołtysami od lat 70. kolejno byli: Irena Lewandowska (gmina Ślesin), Józef Mameła, Antoni Jasik, Henryk Michalski, Jan Białek, Ryszard Kuliński (wszyscy gmina Sicienko). Obecnie Sołtysem jest Violetta Badziągowska.

Infrastruktura techniczna i zagospodarowanie przestrzenne

• Połączenia drogowe:

dojazd drogą krajową nr 10 do Kruszyna - 2 km i  do Strzelewa – 2,5 km
drogą asfaltową do Dąbrówki Nowej – 4 km
drogą polną do Strzelewa – 2 km
droga utwardzoną w części z brukowej kostki betonowej (od strony Kruszyna) do Kruszyna – 2 km
droga asfaltową do Sicienka – 8 km

• Połączenia kolejowe:

do Bydgoszczy
do Nakła nad Notecią i Piły

• Połączenia wodne:

Kanałem Bydgoskim do Bydgoszczy i do Nakła nad Notecią
Kanałem Górnonoteckim do Łabiszyna

• Elektryfikacja: 1960 r.

• Sieć wodociągowa: 1992 r.

• Kanalizacja Wieś nie jest jeszcze skanalizowana. Ścieki odprowadzane są do zbiorników bezodpływowych.

• Gazociąg: 1997 r.

• Telefonizacja: TP S.A. ok. 1991 r.; RST El – Net w 1998 r.

• Zagospodarowanie przestrzenne

Ze względu na położenie Sołectwo posiada atrakcyjne tereny pod zabudowę mieszkaniową.

Obecnie wpływ na kształtowanie się struktury przestrzennej Sołectwa mają miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego oraz wydawane warunki zabudowy głównie dla budynków mieszkalnych. Dzięki temu sukcesywnie rozwija się jednorodzinne budownictwo mieszkaniowe.

Miejscowość  Zielonczyn jest objęta ustaleniami następujących  miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego:

1. m.p.z.p. uchwalony Uchwałą Nr XXXI/196/97 Rady Gminy Sicienko z dnia 22 stycznia 1997 r. sprawie zmian w miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego gminy Sicienko
2. m.p.z.p. uchwalony Uchwałą nr V/41/99 Rady Gminy Sicienko z dnia 6 marca 1999 roku w sprawie zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Sicienko
3. m.p.z.p. uchwalony Uchwałą nr VII/33/03 Rady Gminy Sicienko z dnia 28 czerwca 2003 roku w sprawie  miejscowego planu  zagospodarowania przestrzennego - dotyczy m.in. terenów w sołectwie Zielonczyn

Wydawane są także decyzje w sprawie ustalenia warunków zabudowy.

Liczba ludności

Obiekty i miejsca

W Zielonczynie działała do niedawna 6-klasowa szkoła podstawowa. Z powodu małej liczby uczniów podjęto decyzję o jej stopniowej likwidacji. Wygasającą 3-klasową szkołę zamknięto 31 sierpnia 2001 r. Młodzież szkolna dowożona jest do Szkoły Podstawowej w Kruszynie, a młodzież gimnazjalna do Zespołu Szkół w Wojnowie.

Budynek po szkole został w latach 2005 i 2006 zmodernizowany i dziś w jego części mieści się Świetlica Wiejska.

Tuż obok w 2008 r. oddano do użytku wielofunkcyjne boisko sportowe w ramach programu Moje Boisko „Orlik 2012”. Niemal 60 % kosztów budowy dofinansowane było środkami pozabudżetowymi. Jest tu boisko do piłki nożnej, a także boisko do koszykówki i stuaktówki. Zagrać można również tenisa ziemnego. Obiekt jest ogrodzony i oświetlony, więc zmierz ine przeszkadza w zmaganiach sportowych.

Kompleks ten służy mieszkańcom nie tylko Zielonczyna. W szczególności dobrej klasy boisko przyciąga osoby zainteresowane czynnym wypoczynkiem na świeżym powietrzu. Prowadzone są tu także przez trenera środowiskowego zajęcia z dziećmi i młodzieżą.

Podobnie jak w 12 innych Sołectwach, również w Zielonczynie w 2010 r. dzięki dofinansowaniu z Unii Europejskiej – Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich powstał plac zabaw.

W Sołectwie znajdują się dwa zabytkowe domy wybudowane na początku XX w.

Do tej pory funkcjonuje w Zielonczynie stacja kolejowa – PKP Zielonczyn. Początkowo wiele źródeł identyfikowało tą stację z miejscowością Strzelewo, poniekąd słusznie, bo taka była oficjalna nazwa (Strelau) w momencie powstania „drogi żelaznej” z Bydgoszczy do Piły. Wspomniana linia kolejowa wpisuje się w krajobraz miejscowości. Jej początki sięgają XIX w.

Przez tereny Sołectwa przebiegała linia umocnień Przedmościa Bydgoskiego. Na polach, a nawet w jednym z przydomowych ogródków, ulokowane są żelbetowe schrony bojowe wzniesione w 1939 r. przez polskie jednostki wojskowe.

W drugiej połowie XIX w. założono w Zielonczynie cmentarz, obecnie rzymsko-katolicki, położony na lekkim wzniesieniu, przy drodze prowadzącej z Dąbrówki Nowej do Zielonczyna. Najstarszy zachowany nagrobek pochodzi z lat 1878-99. Pozostałe pochodzą z XX i XXI w. Na cmentarzu znajduje się także murowana kapliczka Matki Boskiej z pierwszej połowy XX w.

W Zielonczynie znajduje się leśniczówka. Niegdyś była ona siedzibą Leśnictwa Kruszyn, wchodzącego w skład Nadleśnictwa Żołędowo i Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych  Toruniu.

Przez tereny miejscowości przebiega także Kanał Bydgoski. Jego budowa rozpoczęła się wiosną 1773 roku na polecenie króla pruskiego Fryderyka II, którego zamiarem było skierowanie ruchu handlowego z Wisły poprzez Kanał, Noteć i Odrę do Szczecina. Do prac werbowano robotników z Meklemburgii, Dessau, Turyngii, Saksonii, a nawet Czech. Prace ziemne poprzedzono badaniami geologicznymi i hydrologicznymi. Dla potrzeb przedsięwzięcia budowy kanału wznoszono tartaki, cegielnie oraz baraki i szałasy dla robotników. Źródła historyczne podają równe liczby osób zaangażowanych w pracę. Szacuje się, iż zatrudnionych było od 8 tysięcy do 12 tysięcy robotników.

Przyroda

Walory przyrodnicze Zielonczyna sprawiły, iż objęty jest on obszarem chronionym „Natura 2000”. Jest to wspólny dla krajów Unii Europejskiej system obszarów objętych ochroną przyrody. Jego celem jest zachowanie określonych siedlisk przyrodniczych oraz gatunków, które uważa się za cenne i zagrożone w skali Europy.

Obszar Zielonczyna to także tereny leśne podlegające Leśnictwu Kruszyn. Zajmują one 5 ha ogólnej powierzchni.

W Zielonczynie na cmentarzu rośnie lipa szerokolistna o obwodzie pnia w pierśnicy 350 cm. Jako drzewo będące rzadkim na tym terenie gatunkiem, o znacznych rozmiarach, ciekawym pokroju uznana została za pomnik przyrody.

Z kart historii

W 1848 r. pruscy posłowie przegłosowali ustawę powołującą Kolej Wschodnią i zdecydowali o budowie linii prowadzącej m.in. z Krzyża przez Piłę, Bydgoszcz do Tczewa. Pracami zarządzała Królewska Dyrekcja Kolei Wschodniej. Oprócz torów pobudowano także liczne konstrukcje m.in. mosty nad rzekami i strumieniami. W niedzielę 13 lipca 1851 r. przez teren powiatu bydgoskiego po raz pierwszy przejechał pociąg. Udekorowane kwiatami parowozy „Brda” i „Wda” pokonały trasę wiodącą przez Zielonczyn, Kruszyn, Pawłówek, Osową Górę, Okoe i stanęły przed nowym, drewnianym dworcem pośrodku folwarku Bocianowo. 26 lipca tegoż roku dokonano oficjalnego otwarcia węzła bydgoskiego.

Jeszcze do lat sześćdziesiątych XX w. funkcjonowała w Zielonczynie przeprawa wodna przez Kanał Bydgoski. Tą drogą mieszkańcy sąsiedniego Łochowa, czy Łochowic dotrzeć mogli do stacji kolejowej.

W Zielonczynie istniało kółko rolnicze, włączone później w skład SKR Osówiec.

Związek administracyjny z gminą Sicienko

Od chwili utworzenia Gminy Dąbrówka Nowa w 1935 r. Zielonczyn należał do tej gminy. W 1954 roku wszedł na krótko w skład nowo utworzonej gromady Kruszyn, gdyż już w 1959 r. przyłączony został, podobnie jak Strzelewo, Janin i Kamieniec do gromady Ślesin. W styczniu 1976 r. po jej likwidacji sołectwo Zielonczyn włączono do gminy Sicienko.